شهادت مقطعى از حركت تكاملى است كه انسان به وجود مطلق مى پيوندد
به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید محرم ونده شاد نهم فروردین ۱۳۴۰، در روستای شریف آباد از توابع شهرستان ابهربه دنیا آمد. پدرش مسلم، کشاورز بود و مادرش لیلان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سیزدهم تیر ۱۳۶۳، در دوبیه کردستان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش قرار دارد. برادرش حسن نیز به شهادت رسیده است.
شهید محرم ونده شاد در بخشی از وصیتنامه خود می نویسد:
سلام بر آنان كه لياقت دعوت خداوند را دارند و با جان و دل پذيراى آنند و بر سالهايى كه روزهاى آن بهترين روزها و شبهاى آن بهترين شبهاست و بر كسانيكه قدر اين روزهاى عزيز و شبهاى پرارزش را مى دانند و خود را هميشه مجهز نگه مى دارند و متوجه به خدا و منحرف از غير او مى شوند. هرچند دوربينهاى فيلمبردارى و صدها نوشته و گفتار، نمى تواند، پرده از جنايات بعثيون مزدور شرق و غرب بردارد، چرا كه جبهه اى به طول استكبار جهانى و صهيونيسم بين الملل و آمريكا و شوروى ابرجنايتكار و به عرض دست نشاندگان عراقى و اردنى و مصرى و مراكشى و غيره كه فقط با چشم دل و سر مى توان مشاهده نمود.
اينها گرگان درنده اى هستند كه به جان انسانهاى بى پناه افتاده اند و بر همه آنها كه از فطرت الهى و انسانى برخوردارند، لازم و ضرورى است كه براى نجات انسانهاى ناتوان و ستمديده و دفاع از دين مقدس اسلام، با اين گرگ صفتان بجنگند.
ملتى مظلوم كه سالها زير تازيانه جلادها همه هستى اش به تاراج رفته، ولى با نداى اسلام و قرآن به پا خاست، بندها را از هم گسيخت و به دنياى سراسر آلودگى و فساد معاصر، نشان داد كه آزاده كيست و آزادگى كدام است.
مكتب خمينى چيست و پيروان و شاگردان مكتبش چگونه از او الهام مى گيرند و چگونه در راه اثبات عقيده و ايمان دهها هزار قربانى مى دهند و براى بدست آوردن حق و حقيقت از همه چيز مى گذرند و سينه هاى خود را در برابر آماج گلوله هاى نامردان و انگلهاى كثيف، قرار مى دهند تا ملتى سرافراز بماند و سربلند زندگى كند و از نكبت و ذلت رهايى يابد.
اين عزيزان شهيد! بر تاريخ نام رادمردى و مردانگى را با خون پاكشان رقم زدند و به هستى اين مرز و بوم رنگ دادند، تا فردا برادر و خواهر كوچكشان به هستى با ديد دگر بنگرد.
ولى شهادت مقطعى از حركت تكاملى است كه انسان به وجود مطلق مى پيوندد، هيچ اجبارى در اين انتخاب نيست كه پيدا شدن راه رشد و انسانيت از طغيان و زبونى و آينده در قالب انتخابى سرنوشت ساز، شكل خواهد گرفت و ملاقات حق متضمن كوشا بودن و بسوى كوشيدن است.
