کرونا، همدلی مردم ایران را برای تمام دنیا مثال زدنی کرد

به گزارش نوید شاهد زنجان، داشتن مسئولیت خانواده و برادری که قطع نخاع بود برای "فرهاد صدری" دلایل محکمی بودند که او نمی توانست تنها و قاطعانه به خواست خود به جبهه برود. اما در دلش غوغایی بود و از خداوند می خواست شرایط دانشگاه شامل حال او شود. قرار بود دانشجویان برای سپری کردن دوره سربازی خود 6 ماه در جبهه حضور داشته باشند. بالاخره قرعه به نام او خورد و اسفند ماه سال 1366 به راه افتادند. همه در کرمانشاه تقسیم بندی شده و بعد از گذراندن دوره آموزش نظامی به خط مقدم جبهه اعزام شدند. منطقه شاخ شمیران مأمن او و دوستانش شد و در 13 روز از فروردین ماه سال 1367 به درجه جانبازی نایل آمد.

این جانباز با لبخنی بر چهره از مجروحیت خود چنین می گوید: انگار جبهه نیز بودن ما را تاب نیاورد. اما راستش را بخواهید از خدا خواسته بودم قربانی شوم. دقیقا خاطرم هست که اینطور با خدا قرار گذاشتم که یک پا یا یک دستم را بگذارم و بیایم نه کمتر نه بیشتر. خلاصه که یک پایم را دادم، هرچند خداوند بیشتر از این ها نعمت جانبازی را نصیب من کرد.

وی ادامه می دهد: همه ترسم این بود که در آینده به من بگویند 8 سال جنگ شد. شما در این 8 سال چه کردید؟ برای همین رفتن را بر خودم وظیفه می دانستم.

صدری با اشاره به اینکه اکنون تارهای صوتی و ریه‌ام آسیب جدید دیده و ترکش‌ها مهمانان ناخوانده بدن من هستند، پس باید به خوبی از خودم مراقبت کنم، اضافه می کند: قبل از آمدن کرونا ویروس به خاطر یک سرما خوردگی کوچک باید تمام شب تا صبح را نفس عمیق می کشیدم تا اکسیژن بدنم تامین شود. بعدها هم مجبور به تهیه دستگاه اکسیژن ساز شدم. این روند در حافظه من تاثیر گذاشت و با اینکه هدفم ادامه تحصیل تا مقطع دکترا بود، مغزم یاری‌ نکرد. اکنون که کرونا آمده حساسیت مراقبت در من بالاتر رفته و برای اینکه به هیچ وجه گرفتار این بیماری نشوم تا حد امکان از منزل خارج نمی شوم.

این جانباز 70 درصد عنوان می کند: اگر کرونا ویروس وارد ریه های من شود ضربه فنی‌ام خواهد کرد. پس همه خانواده و خودم باید بیش از پیش حواسمان باشد.

او کرونا را نعمتی از سوی خداوند می داند و می گوید: کرونا عدالت را به نمایش گذاشته و فقیر و غنی نمی شناسد. چه زیبا زبونی و خاری کشورهای سلطه‌جو همچون آمریکا و برخی کشورهای روپایی را نشان می دهد که در مقابل خداوند هیچ قدرتی ندارند و طبل توخالی بیش نیستند و تا کنون هر چه گفتند ادعایی بیش نبوده است.

صدری اظهار می‌کند: کرونا با آمدنش همدلی مردم ایران را برای تمام دنیا مثال زدنی کرد به حدی که مردم در کنار هم به قشر ضعیف جامعه از جنبه‌های مختلف کمک‌رسانی کردند. این اتفاق مرا به یاد جنگ می اندازد؛ در آن زمان هم مردم در پشت جبهه‌ها درست مانند خط مقدم نیروها را پشتیبانی می کردند. ما به لحاظ نظامی قابل مقایسه با دشمن نبودیم اما به لحاظ روحیه به شدت قوی بودیم چرا که حمایت‌ها و همدلی‌ها بی نظیر بود. امروز هم همه باید دست در دست هم بگذاریم و نسبت به شرایط پیش آمده احساس مسئولیت کنیم.

وی از مقام معظم رهبری سخن به میان آورده و ادامه می دهد: خداوند وجود مبارک ایشان را برای ما هدیه‌ای ارزشمند قرار داده که در این شرایط دشوار راهنمایی‌ها و مدیریت مدبرانه ایشان وضعیت کشور ما را در مقایسه با بسیاری از کشورهای پر مدعا به بهترین شکل پیش برده است. مردم اکنون گوش به فرمان رهبری هستند و با ایمان می دانند ایشان آگاهانه راهنمایی‌های موثری می کنند.