شهادت نصیب هر کسی نمی‌شود
به گزارش نوید شاهد از زنجان، شهید وجیهه‌اله آقاجانلودر اول دی ما سال 1344 متولد و در 21 اسفند سال 1362 به شهادت رسید.
وصيت‌نامه
ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا" بل احياء عند ربهم يرزقون(بقره 156)
با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، امام خمينى مدظله و با سلام به شهيدان راه حق و حقيقت از صدر اسلام تاكنون و شهداى انقلاب اسلامى ايران كه حسين وار و مظلومانه به نداى ((هل من ناصر)) حسينى لبيك گفته و به لقا الله پيوستند، شهادت افضل‌ترين، نعمتهاست كه نصيب بندگان پاك خداوند تبارك و تعالى مى‌شود و هيچ مقامى برتر از مقام شهادت نيست، آنان كه شهيد مى‌شوند، بازگشتشان به سوى خداست، و به زندگى جاويد يقين دارند و مى‌دانند كه ايثار و فداكارى آنان در اين جهان هرگز ضايع نمى‌شود و در جهان آخرت بدون پاداش نيست. واضح است، قرب به خدا، از هر آنچه در اين دنياست به مراتب باارزشتر است.
((ما عندالله خير و ابقى(قصص 6) در روايت آمده است: ((لا راحت للمومن الا عند لقا ءالله))، براى اهل ايمان آسايش و راحتى نيست، جز در ملاقات با پروردگار. پس اين را بدانيم كه شهادت بالاترين مقامهاست كه نصيب افراد پاك و صالح و خداجو مى‌شود، بايد بگويم كه به هر كسى شهادت نصيب نمى‌شود و افراد مثل من كه غرق در گناه و معصيت هستند، بايد، بيشتر سعى و تلاش در راه خدا بكنند و بايد بيشتر خود را به پروردگار جهان نزديك بكنند تا بتوانند به اين فيض عظيم شهادت نائل آيند.
خداوندا! بنده خيلى از رفقا، دور افتاده‌ام و احساس رنج و ناراحتى مى‌كنم، اميدوارم من گناهكار را ببخشى و اين فيض عظيم را به بنده، اگر لياقت داشتم، نصيب بفرمايى.
اى پدر و مادر بزگوارم! در ابتدا به حضورتان سلام عرض مى‌كنم و سپس از شما كه چندين سال زحمت مرا كشيده‌ايد و بنده را به اين سن و سال رسانده‌ايد و بعد به سوى خداوند، روانه‌ام ساخته‌ايد، بى‌نهايت خوشحالم و اميدوارم، كه فرزند گناهكارتان را حلال كنيد.
اى مادرم! همچو مادران شهيد، به خصوص مادر شهيد، حبيب الله آقاجانلو، صبور و شكيبا باش و اگر خبر شهادت مرا شنيدى، سر بر سجده بگذار و از خداوند شكر گزارى بكن، كه توانسته‌اى فرزند ناقابلت را در راه خدا قربانى بدهى و اصلا ناراحت نشو و زياد گريه و زارى نكن و سعى كن با صبورى خود، دشمنان اسلام را مايوس و نااميد سازى و ياران امام را خوشحال بگردانى. شبهاى جمعه به مزار شهدا برو، وقتى كه بر سر مزار من آمدى، سعى كن كه چنان رفتارى داشته باشى كه اصلا مردم فكر نكنند كه تو مادر شهيد هستى.
اما تو اى پدر بزرگوارم! لازم نيست كه شما را به صبر و شكيبايى توصيه بكنم، مى‌دانم، كه خود بهتر مى‌دانى. وقتى كه شنيدى، پسرت شهيد شده است از خداوند، سپاسگزارى بكن و هيچ ناراحت مشو. اگر خداوند بخواهد و لياقت داشته باشم به پيش تمامى شهداء مى‌روم. و سلام همگى را به تمام شهداء خواهم رسانيد.
اما برادران عزيزم! آقاى حبيب الله و آقاى صفر، اميدوارم، كه وقتى شهيد شدم، راهم را ادامه بدهيد و از دعا كردن به جان امام هرگز غفلت نكنيد. و هرگز ناراحتى و نااميدى به دل خود راه ندهيد.
وجيهه الله آقاجانلو
منبع: اسناد و مدارک بنیاد استان زنجان
