شکنجه مانع فعالیت های انقلابی «داود» نشد

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید «پرویز(داوود)میرزائی»، فرزند محمد باقر، در سال ۱۳۳۴،در  یک خانواده متوسط مذهبی در شهرستان زنجان دیده به جهان گشود. وی کلاس اول تا ششم ابتدائی را در دبستان دارا سپری کرد و مقطع متوسطه را تا کلاس یازدهم در دبیرستان امیرکبیر زنجان تحصیل کرد و بالاخره سال آخر را، در دبیرستان صدرجهان زنجان به پایان رسانید. سپس در کنکور شرکت کرده و در رشته علوم تربیتی قبول شد. داود در حین تحصیل کار نیز می کرد.

یکی از خصوصیات بارز وی معاشرت با مستضعفین بود. وی به اندازه توان به یاری آنها میشتافت و مزد ناچیزی را که از کار کردن بدست می آورد با آنها تقسیم می کرد.

داود از ده سالگی نماز می خواند و روزه می گرفت و چون در این سنین روزه مستحب بود، روزه اش را به پدرش می فروخت. وی بعد از وارد شدن به دانشگاه آذر آبادگان تبریز از سال ۱۳۵۶ فعالیت سیاسی خویش را بر علیه رژیم کفر پیشه و طاغوتی پهلوی شروع کرد.

او یکبار به خاطر شرکت در مراسم اربعین شهدای ۱۹ دی قم- که در تبریز برگزار شد- دستگیر و مورد آزار و شکنجه دژخیمان شاه قرار گرفت.

داود بعد از آزادی به شهر خود( زنجان) به نزد پدر و مادرش مراجعت و چند روزی در اثر شکنجه، بستری شد.  پس از بهبودی دوباره به دانشگاه رفت تا به فعالیت خویش ادامه دهد. تا اینکه داود و همرزمش- محمد غلامی- در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1357 حین حمله گارد شاهنشاهی به دانشگاه تبریز مورد اصابت تیر قرار گرفته و به شهادت رسیدند.

پیکر وی از تبریز به زنجان منتقل و در مزار پایین به خاک سپرده شد.