سعی کنید از صحنه مبارزه کنار نروید

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید «احمد عبدی» ششم خرداد ۱۳۴۶‏، در روستای سها از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش غلامحسین، کشاورز بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سوم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شکم و سر، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

وصیتنامه شهید «احمد عبدی»؛

«ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون» دوشنبه 64/6/25

« انّالله و انّا الیهِ راجعُون » بنام آن خداوندی عادلی که غافر ذنوب است و بنام آن خدایى که ما را و تمام بندگانش را از ظلمات و گمراهى به سوى نور و حقیقت رهنمون مى نماید و به نام آن خدایى که رحمان و رحیم و کریم است و حکیم. عزیز است و جبار است و غفّار و بنام آن خدایى که هیچ یک از بندگانش نمى توانند شکر ذره اى از نعمات او را بجا آورند و به نام خدایى که با کرم و فضل خویش ما را پذیرفت تا در میان شهیدان باشیم و چنین لیاقتى را به ما عنایت فرمود که در راه احیاء دینش جان ببازیم.

بعد از حمد و سپاس خداوند بى همتا و شهادت و گواهى به یگانگى خداوند و شهادت و گواهى به پیامبرى حضرت محمد(ص) و ولایت حضرت على (ع) و اولاد پاکش و به رهبرى ولایت فقیه در غیبت حضرت امام زمان (عج) و صلوات و سلام به روح پاک شهداى راه حق و عدالت و درود و سلام و آرزوى سلامتى براى همه رزمندگان اسلام در جبهه هاى نبرد حق علیه باطل و سلام و درود بى پایان به رهبر کبیر انقلاب و یاور مستضعفان کوبنده مستکبران نور چشم ره گم کردگان ابراهیم زمان امام خمینى بت شکن و آرزوى سلامتى براى تمام مسئولین جمهورى اسلامى و تمام خدمتگذاران به اسلام.

به حکم وظیفه وصیتنامه ام را شروع مى کنم، قبل از هر چیز باید از پدر و مادر عزیزم که زحمت مرا کشیده اید و مرا بزرگ کرده و روانه جبهه ساخته اید تشکر مى کنم و از آن همه اذیتى که به شما کرده ام معذرت و حلالی بخواهم که شرط قبولى شهادت من رضایت شما و مادر بزرگ مهربان و زحمت کشم است که اگر شما از من راضى نباشید خداوند هم ازمن راضى نخواهد شد.

پدر و مادر عزیزم مى دانم که شهادت فرزند براى پدر و مادر سخت است ولى من از شما مى خواهم در شهادت من اصلا گریه نکنید بلکه بر مظلومیت امام حسین (ع) گریه کنید و اگر دلتان شکست ما را دعا کنید چون که شهادت فنا و نیستى نیست بلکه پرواز عاشق به سوى معشوق و آزاد شدن انسان از تمام بندها و پرواز بلبل است بسوى گل بالاخره شهادت خط انتهاى سعادت و رستگارى و فلاح یک انسان است و بدانید که انسان همیشه در معرض آزمایشهاى الهى قرار دارد و باید همیشه کوشش کند که از این امتحانات سرافراز بیرون آید که خداوند در قرآن مى فرماید به تحقیق ما شما را آزمایش مى کنیم، آزمایش هایى چون ترس و گرسنگى کمبود اموال و کشتن بعضى از شماها تا ببینند که کدام یک از شماها صبور هستید و بشارت بده صابران را.

پس شما سعى کنید از این امتحان سرافراز بیرون آیید و صبر و عمل داشته باشید و از صحنه مبارزه کنار نروید و حرفهاى امامان و رهبرمان را با جان و دل بپذیرید که یگانه راه مستقیم همان راه امام است و این را هم بدانید که من به خاطر این به جبهه نیامده ام که شما به شهادت و جبهه آمدنم افتخار کنید و بخاطر این به جبهه نیامده ام که دیگران بگویند فلانى در جبهه شهید شد بلکه خدا شاهد است که من فقط و فقط براى رضاى او و اداء وظیفه و دفاع از دین و میهن و اطاعت و لبیک گفتن به فرمان نایب امام زمان (عج) امام خمینى بدین راه قدم نهاده ام و تا آخر این راه را که آگاهانه و با علم کامل انتخاب کرده ام و مى دانم که این راه صراط مستقیم و راه تمام پیامبران و اولیاء خداست و هیچ شکستى در این راه نیست چه شهید بشوم و چه پیروز ادامه خواهم داد سخنى با برادران و خواهرانم: برادرانم امیدوارم که زندگى را درک کرده باشید و امیدوارم که هیچ موقع و تحت هیچ شرایطى سنگر مسجد و تشیع و مدرسه را ترک نکنید اگر من به آرزوى دیرینه ام رسیدم ناراحت نباشید و با رادمردی هاى خودتان از هدفتان و از اسلامتان و انقلابتان و از آرمان هاى خداییتان دفاع کنید

و به حکم آیه قرآن: ((و قاتلوهم حتى لا تکون فتنه و یکون الدین لله)) و مبارزه کنید و بکشید تا فتنه و فساد برداشته شود و دین حق پابرجا بماند. اما اى خواهران رسالت شما بسیار سنگین است که با حفظ حجابتان (که حجاب تو کوبنده تر از خون من است) و حفظ خون و پیام شهدا مى توانید، خدمت بزرگى به اسلام و مسلمین بکنید. امیدوارم که بتوانید به نحو احسن به وظیفه خود عمل نمایید. در آخر سلام مرا به تمام دوستان و آشنایان و فامیلها بخصوص عموى بزرگوارم جناب آقاى غلامرضا عبدى ومشهدى فاطمه برسانید و از همه براى من حلالیت بطلبید.