دست نوشته‌ای از سردار شهید «حسن باقری»

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید «حسن باقری»  دوم خرداد ۱۳۳۹‏، در روستای والارود از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش لطفعلی، خواربار فروش بود و مادرش مقدسه نام داشت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۲، با سمت فرمانده گردان ولیعصر در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در مزار پایین شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد. او را رسول نیز می نامیدند.

در یکی از دست نوشته‌‌های سردار شهید «حسن باقری» آمده است؛

روز بارانی بعد از قطع باران رحمت، یک راهپیمایی نسبتا طولانی یا گروهان آموزش ۱ و ۴ تا ساعت ۷ بعد از ظهر.

در هوای بهار جوی بارهای کوچک تشکیل شده از آب باران و علف‌های سرسبز و جنب و جوش پرندگان با آوای دل­نشین و فرار و زیر نظر داشتن انسان به توسط خرگوش همه و همه یک زندگی بدون دردسر دور از ریا و ریاست­ طلبی، جاه­ طلبی، خیانت، در یک فضای دل­نشین.

انسانی که از حیوانات به عنوان یک پدیده وحشی صحبت می ­کند ولی در عمل دستی بالاتر از دست این به اصطلاح وحشی­ ها دارد. این حیواناتی که وحشی بودن آن­ها فطری است. ولی انسانی که با یک مقام خاص آفریده شده و ملائکه بر او کرنش کرده ­اند و خدا از روح خود در او دمید و بر تمام آفریده ­های خود برتری داد، با این حال از جنایت و وحشی­گری­ های او، جهان با این کوه ­های استوار و روزگار، از دسیسه­ ها و حیله نیرنگ ­های او به ستوه آمده است. تمام حقایقی که در این جهان وسیع آفریده شد، به علت حرص و طمع و تنگ­ چشمی انسان تمام شد. برای مثال غارت­گری و اسراف از گرگ­ صحبت می­ شود نه از انسان گرگ­ صفت و یا برای حیله و دسیسه­ بازی از روباه یا از جاه ­طلبی از ببر!