حمله ناگهانی دشمن به سیل بندها
به گزارش نوید شاهد زنجان، عملیات بدر یکی از عملیات‌های آفندی است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران سال ۱۳۶۳ در منطقه هورالهویزه با هدف رسیدن به بصره انجام دادند.
مرحله دوم راهبرد نظامی ایران در قالب تنبیه متجاوز با طراحی و اجرای چهار عملیات صورت گرفت که عبارت‌اند از رمضان (22 تیر تا 7 مرداد 1361)، والفجر مقدماتی (17 بهمن تا 20 بهمن 1361)، خیبر (3 اسفند تا 22 اسفند 1362) و بدر (20 اسفند تا 26 اسفند 1363.)
اهمیت استراتژیکی منطقه شرق دجله و تجربیات به‌دست‌آمده از عملیات خیبر موجب شد دوباره منطقه غرب هورالهویزه برای عملیات بدر انتخاب شود. منطقه به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. محور شمالی به قرارگاه نجف اشرف و محور جنوبی به قرارگاه کربلا واگذار شد.
عباس لشگری یکی از جانبازان بسیجی استان زنجان در قسمت دوازدهم خاطره «نبرد پایانی» که حاوی مطالبی از عملیات بدر و لحظه شهادت فرمانده دلاور لشگر۳۱ عاشورا شهید مهدی باکری چنین روایت می‌کند:
لحظات بسیار شیرین و باشکوهی بود. با لطف خداوند متعال و با تدبیر مدبرانه سردار باکری از یک شکست حتمی نجات یافته و چندین تانک مدرن و پیشرفته را هم سالم و روشن به غنیمت گرفته بودیم. نکته مهم این فتح و پیروزی آن بود که آقا مهدی بعد از صدور فرمان ، خودشان اولین کسی بودند که دلیرانه به بالای سیل بند پریده و تکبیرگویان شروع به تیراندازی کردند و همین امر هم باعث شور و شوق فراوانی در ميان رزمندگان گردید. صدای خنده و تکبير و صلوات سراسر سیل بند را فرا گرفته و همه شادمان از پیروزی بودند و غنچه های شیرین لبخند بر لبان خشکیده و خاک آلوده همه نقش بسته بود. برادر باکری هم با لبانی ذاکر و خندان به یکایک سنگرها سر زده و از تک به تک رزمندگان تشکر کرده و از مقاومت و پایداری آنان در آن لحظات سخت و دشوار تقدیر و همه را به ایستادگی تا زمان رسیدن گردان های پشتیبان ترغیب و تشویق میکردند.
با شکست تک دشمن و فروکش کردن تب و تاب جشن پیروزی ، به توصیه برادر باکری شروع به جمع آوری مهمات از گوشه و کنار سیل بند کرده و همه را در کنار سنگرها چیدیم. برای آوردن موشک به زاغه مهمات کنار نخلستان رفته و دیدم که اثری از موشک ها نمانده و فقط چند جعبه فشنگ کلاش و تعدادی هم نارنجک مصری از آن همه مهمات باقی مانده است. مشغول جمع آوری نارنجک ها از کف سنگر شده و یک خشاب قابلمه‌ای کلاش هم پیدا کردم که همانجا پر از گلوله کرده و به همراه نارنجک ها به سنگرم در پشت سیل بند آوردم و بعد هم با سرنیزه و کلاهود شروع به کندن و گودتر کردن سنگر کرده و با جابجایی گونی های پر از خاک ، جان پناهی نسبتاً امن و مناسبی برای خود ساختم.
قایق رفته با کلی مهمات و مین و مواد منفجره برگشته بود و بچه‌های تخریب لشگر و یاران آقا مهدی شتابان در حال تخلیه آن بودند. به کنار آب رفته و چند گونی موشک آورده و مشغول بریدن قاب پلاستیکی و بستن خرج موشک ها شدم. همه رزمندگان در حال فعالیت و تلاش بودند و با استحکام بخشیدن به سنگرها و جمع آوری مهمات لازم ، آماده حملات بعدی دشمن می شدند.
از رزمندگان دلاور زنجانی فقط چند نفری باقی مانده بودند که همگی هم شتابان و عرق ریزان مشغول ترمیم سنگر و گردآوری مهمات بودند. شیرمردان زنجانی برادران انعام الله محمدی و غلامحسین رضایی ، جعفر امینی ، رضا رسولی ، محرمعلی الماسی ، مهدی حیدری ، اصغر کاظمی هنوز مردانه در خط مانده و مصمم‌تر از قبل ، دلاورانه آماده نبرد با نیروهای دشمن می شدند.
آغاز گلوله باران سیل بند و پیدا شدن سر و کله هلیکوپترها ، خبر از آغاز تک دشمن داده و همه در داخل سنگرها پناه گرفته و چشم انتظار نزدیک شدن قشون عراقی ها شدیم. دوباره بارانی از گلوله های توپ و خمپاره و موشک و راکت و مسلسل بر روی سیل بند و اطراف آن باریدن گرفته و همه جا را دود و آتش و خاکستر فرا گرفت. ناگهان سیل بند از پشت سر هم مورد حمله هلیکوپترهای عراقی قرار گرفته و خبر از انهدام و از کار افتادن قبضه های پدافند هوایی مستقر در کنار پل شناور را دادند. در تک قبلی هلیکوپترها از ترس رگبار متوالی چهار لول ها دل و جرات نزدیک شدن به رودخانه و سیل بند را نداشته و فقط از سمت مقابل حمله می کردند. اما اینک پشت سرمان در بالای رودخانه ایستاده و سیل بند را زیر آتش گرفته بودند.
هلیکوپترهای بسیار عجیب و غریبی بودند. رنگ کاملاً سیاهی داشتند و هر کدام هم سپری بزرگ و فولادین به کف بسته بودند که هرچه گلوله و موشک آر پی جی به سمت شأن شلیک میکردیم به آن سپرها میخورد و هیچ گونه صدمه ای به هلیکوپترها وارد نمی شد و برای همین هم با خیال راحت جلو آمده و از فاصله بسیار نزدیکی سیل بند و سنگرهای پشت آن را با توپ و راکت و مسلسل می زدند. خلاصه در کمال ناباوری از پشت سر هم غافلگیر شده و در دقایق اولیه چند سنگر منهدم و چند نفری از رزمندگان شهید و زخمی شدند. لحظات بسیار هولناکی بود. اکثریت گونی های خاک را سمت مقابل چیده و پشت سنگرها کاملآ باز و بی حفاظ بود و رگبار مسلسل هلیکوپترها هم مداوم سینه سیل بند را شخم زده و سوراخ سوراخ می کردند.
هلیکوپترها با اتمام مهمات ، فضای منطقه را ترک کرده و خیالمان از پشت سر آسوده شد. سریع برخاسته و با جابجایی گونی ها ، عقب سنگر را هم پوشش داده و یواشکی مشغول تماشای میدان نبرد شدم و با چنان صحنه رعب آور و وحشتناکی مواجه شدم که از شدت ترس عرق سرد بر پیشانیم نشست. دشمن زبون اینبار با تمام توان و امکانات از سه محور مختلف سیل بند را مورد حمله قرار داده بود
