وداع آخر با علی

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید «علی اسدی»  بیستم مرداد ۱۳۴۷، در روستای قلعه از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش فاضل و مادرش معصومه نام داشت. به عنوان سرباز ارتش خدمت می کرد. بیست و چهارم فروردین ۱۳۶۸‏، در محور اسلام آبادغرب – باختران دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. مدفن او در مزار بالای شهرستان زادگاهش واقع است.

مادر شهید «علی اسدی» درباره فرزند خود می‌گوید:

وقتی جنگ شد از همسایگان بودند که به جبهه می رفتند و شهید می‌شدند و او هم به ما خیلی اصرار می‌کرد که به جبهه برود.

وقتی سن او به سربازی رسید از طریق ارتش به جنگ رفت و در آنجا ظرف مدت کمی شناخته شد چون او مکانیک خیلی ماهری بود و 26 ماشین جنگی عراقی را که غنیمت بود تعمیر کرد و در خدمت نیروهای خودی قرار داد.

وقتی به مرخصی می‌آمد در همان مدت کم سعی می‌کرد در خدمت همه باشد و تا جایی که می‌تواند به همه کمک کند حتی با همان حقوق کم و حقوق شاگردی برای خواهرانش هدیه می‌خرید و به کسانی که نیازمند بود کمک می‌کرد. در آن زمان در محل ما یک زن مطلقه بود که یک پسر به نام مهدی داشت، او خیلی به مهدی محبت می‌کرد و او را برای گردش بیرون می‌برد و مواد غذایی و وسایل اولیه برای آنها تهیه و او را خواهر خطاب می‌کرد.  

آخرین باری که به مرخصی آمده بود خیلی عجیب بود اجازه نمی‌داد من بدرقه‌اش کنم موقع رفتن به پدرس و من سفارشات کرد در مورد من که مواظبم باشد و اجازه بده هر جایی که دوست دارم بردم و من ساک او را بردم دَم در و گفت مادر برای بدرقه ام نیا من خودم میرم ساک را گرفت و خداحافظی کرد رفت.

وقتی سر کوچه رسید دیدم برگشت و من که پشت سر او می‌رفتم دید و گفت مادر جان اگر بیایی برمی‌گردم گفتم نه پسرم برو فقط می‌خواهم از پشت ببینمت و دوباره خداحافظی کرد و رفت من هم پنهانی در پی او می‌رفتم و در سرپیچ اصلی دوباره گفتم نه پسرم برو و رفت ولی من همچنان همانجا ایستادم و دور شدن او را با چشمانی اشکبار نظاره کردم.

خبرنگار: صغرا بنابی فرد

انتهای پیام/