از بندگی برای خدا تا راه سرخ شهادت
به گزارش نوید شاهد خوزستان، حسین فرهادی کوهپایی در سال ۱۳۳۱ در محله‌ای واقع در جنوب شرق تهران در خانواده‌ای مومن و معتقد به اسلام متولد شد. نام پدرش محمدجعفر بود.
با به دنیا آمدن وی در خانواده‌ای مذهبی باعث شد در همان ساعات اولیه حیات گوشهایش با اذان و اقامه و کامش با تربت مطهر حسین بن علی (ع) آشنا شود. در کودکی پسر باهوش و زرنگی بود. در دوران دبیرستان به طور جدی و گسترده به مطالعه و بررسی مسایل مذهبی و اجتماعی مشغول شد و با جدیت به تفحص پیرامون مسایل اسلامی پرداخت.
این شهید والامقام پس از اخذ دیپلم وارد نیروی هوایی شد و در تهران دوره تعمیر دستگاه‌های الکترونیکی را با موفقیت به پایان رساند. با آنکه خدمت به نظام پهلوی را صحیح نمی‌دانست، اما به خاطر هدفی که داشت و زمینه را برای بعضی از فعالیت‌های انقلابی مساعد میدید، به این کار تن داد.
پای ثابت تظاهرات و فعالیت‌های ضد رژیم پهلوی
با درخشش اولین طلیعه‌های انقلاب به فرمان حضرت امام (ره) ارتش را ترک نمی‌کرد و همگام با مردم در اکثر تظاهرات و فعالیت‌های ضد رژیم شرکت نمود. پس از سقوط رژیم شاهنشاهی دوباره به نیروی هوایی پیوست و به شناسایی عناصر وابسته و طرفدار رژیم طاغوت پرداخت سال ۵۸ وارد دانشگاه اهواز شد و در رشته الهیات مشغول به تحصیل گردید.
بعد از تعطیلی دانشگاه از طریق جهاد سازندگی خدمت به مردم محروم روستا را آغاز کرد و در جهت ارشاد و آگاهی آنان تلاش بسیاری نمود. با شهادت استادش شهید مفتح با دلی غمناک به تهران رفت و در آنجا مشغول فعالیت در شاخه دانشجویی حزب جمهوری اسلامی شد.
روزه داری و راز و نیاز با خداوند
کمی بعد با شروع درگیری در کردستان وی از طرف انجمن اسلامی مخابرات به سنندج رفت و به همراه نیرو‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مقابله با نیرو‌های مزدور داخلی پرداخت.
ایمان و اعتقاد عمیقی به مبدا آفرینش جهان داشت و به مکتب اسلام و رهبرش امام عشق می‌ورزید. بسیاری از روز‌ها را روزه میگرفت و راز و نیاز شبانه اش با خداوند ترک نمیشد.
آزادسازی سد کنجان چم
با شروع جنگ تحمیلی داوطلب استقرار دفتر خبرگزاری فارس در ایلام شد و با توکل به خدا با وجود مشکلات و دشواری‌های بسیار دفتر خبرگزاری فارس را در تمام جبهه‌ها راه اندازی نمود، پس از آن به تشکیل هسته‌های چریکی منطقه پرداخت و به مقابله با نیرو‌های بعثی پرداخت از جمله موفقیتهایش در آن برهه میتوان آزادسازی سد کنجان چم) را نام برد.
وی سرانجام در نهم مهرماه ۵۹ وقتی در کنار دیگر همرزمانش مشغول خنثی کردن تله‌های انفجاری دشمن بود به وسیله بمب خوشه‌ای دشمن به همراه یکی از همرزمانش در جبهه دهلران به شهادت رسید.
