شهید آیت‌الله صدوق، پیشگام در تبلیغ و تشکیل انقلاب بود

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید آیت‌الله محمدصادق صدوق گلپایگانی در تاریخ یکم فروردین‌ماه 1303 در شهر تاریخی و شهید پرور گلپایگان بدنیا آمد.

وی پس از چندی مجاهدت جهت شکل‌گیری انقلاب اسلامی به دست عمال و مزدوران رژیم منحوس شاهنشاهی در زندان قصر تهران، توسط ساواک بر اثر شکنجه‌های فراوان به شهادت رسید و پیکر مطهرش را به خانواده‌اش تحویل ندادند و به مجتهدی بی‌نشان شناخته شد.

در ادامه زندگی‌نامه این شهید انقلاب را می‌خوانید.

پدرش روحانی عالیقدر مرحوم حاج شیخ فرج الله تیکنی که در علم و عمل به ویژه تقوا، زبانزد خاص و عام بود.

مادری پرهیزکار و اهل درایت داشت. پدرش می‌گفت: علاقه دارم همه فرزندانم خدمتگزار دین و امام زمان «ارواحنا فداه» باشند و ایشان به خواست پدر، راه حوزه را برگزید.

وی تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی را در محضر آیت‌الله محمدی گلپایگانی (ره) «پدر آیت‌الله محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری» گذراند و بعد از چندی به حوزه علمیه اراک عزیمت و پس از تأسیس حوزه علمیه قم، به این شهر نقل مکان کرد و سال‌های متمادی در محضر اساتید بزرگ به فراگیری علوم مختلف حوزوی پرداخت.

به علت هوش و استعداد خدادادی که داشت به زودی به درجات شامخ علمی نائل گردید. او یکی از شاگردان برجسته حضرت آیت الله‌العظمی بروجردی (ره)، امام خمینی (ره) و دیگر مراجع بزرگ زمان خود بود و به خاطر طرح سئوالات علمی دقیق، همواره مورد توجه معظم‌له بود و از طرف ایشان جهت تبلیغ به شهرهای مختلف کشور اعزام می‌شد.

آن عالم مجاهد از طرف حضرات آیات عظام بروجردی، امام خمینی، گلپایگانی، خویی، اراکی و مرعشی نجفی دارای اجازات متعدد شرعی بودند و با توجه به توان علمی ارزشمندی که داشتند، طلاب بسیاری در محضر ایشان به تحصیل می‌پرداختند.

ایشان از جمله روحانیون آگاه و پر شور و خستگی ناپذیر بود. با توجه به آنکه هنوز شعله های انقلاب مشتعل نشده بود به ارشاد و روشنگری مردم می‌پرداخت و از هر فرصتی برای این امر بهره می‌برد.

صراحت بیان و شجاعت کم نظیر آن شهید بزرگوار با توجه به ایام خفقان دوره ستمشاهی، از وی چهره ای انقلابی ساخته بود. ایشان ضمن افشاگری نسبت به جنایات رژیم پهلوی در منابر و مباحث، مردم را از نظرات حضرت امام خمینی در مورد حاکمیت غیر قانونی محمدرضا شاه آگاه می‌نمود به همین جهت مورد خشم و دشمنی رژیم طاغوت قرار داشت.

چندین بار توسط ساواک دستگیر و به شهرهای مختلف تبعید گردید. در آخرین بار دستگیری، مأمورین رژیم طاغوت به منزل ایشان هجوم برد و کتابخانه شخصی وی را که دارای کتابهای با ارزش و نفیس بود، به تاراج برده و برخی را به آتش کشیدند.

لیکن حمایت حضرت آیت الله العظمی بروجردی، مانع از آزار جدی به او می‌شد. بعد از رحلت معظم له شهید صدوق در قم و شهرستان‌ها و در مراکز تبلیغ بارها از امام خمینی (ره) به عنوان بهترین جانشین معظم‌له یاد می‌کرد و احکام را طبق رساله حضرت امام بیان می‌نمود، تا آنکه توسط ساواک دستگیر شد.

آن شهید بزرگوار تا مدتی به‌صورت انفرادی در زندان قم بازداشت و سپس به زندان قصر تهران منتقل گردید.

شهید صدوق به امام خمینی و اندیشه های انقلابی ایشان عشق می‌ورزید . او در راه زمینه سازی انقلاب اسلامی بسیار کوشید و زندان‌ها، هجرت‌ها و زجرها و شکنجه‌های فراوانی را تحمل کرد و دشوارتر از آن، تهمت‌ها و حرف‌های ناروایی بود که از سوی بدخواهان و روحانی نماهای طاغوتی علیه او اعمال می‌شد، اما ایشان استقامت می‌­نمود و سرانجام با آن همه مبارزه، فداکاری، مجاهدت و ایستادگی، در زندان قصر مظلومانه و غریبانه پس از تحمل شکنجه های فراوان عمال طاغوت، در تاریخ 4 آبان 1340 در سن 37 سالگی به فیض شهادت نائل گردید.

پس از شهادت آن روحانی مبارز، رژیم طاغوت برای حفظ آبرو و عدم رسوایی هر چه بیشتر، حاضر به تحویل پیکر مطهر او به خانواده‌اش نشد و حتی اجازه برگزاری مجالس ترحیم در مدرسه فیضیه و مساجد شهر مقدس قم را نیز صادر نکرد و مانع از آن شد. علیرغم پیگیری‌های متعدد، نشانی از محل دفن آن شهید بزرگوار یافت نشد و تاکنون نیز بی‌نشان مانده است.

آخرین سخنرانی شهید صدوق در مسجد اعظم قم «بعد از رحلت آیت الله العظمی بروجردی» در سال 1340 که منجر به دستگیری و شهادت ایشان شد:

بهترین جانشین برای مرجعیت معظم‌له، شخص حاج آقا روح الله خمینی است.

وی فرموده بود: امام خمینی اعلم تر و شجاع‌تر از دیگران است؛ اوست که می‌تواند حوزه‌های علمیه را سر و سامان دهد.