بخش دوم/ سخن شهدای زنجان با مادران
به گزارش نوید شاهد از زنجان، میلاد فرخنده و با سعادت اسوه تمام عیار مکارم و قله رفیع فضائل صدیقه کبری، حضرت فاطمه زهرا (س) در راه است. به مناسبت این روز ارزشمند و با هدف گرامیداشت زحمات مادران فداکار شهدای زنجان سری دوم بخشی از کلام شهدا با مادران را در ادامه منتشر می کنیم. با ما همراه باشید؛
شهید انعام اله محمدی هشتم اسفند ۱۳۴۰، در روستای سلطان آباد از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش غلامعلی و مادرش رقیه نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. یازدهم آبان ۱۳۶۱، در موسیان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
سخن شهید
مادر عزیز به خودت افتخار کن که توانسته ای فرزندی تربیت کنی که خدمتگذار اسلام و مملکت اسلامیش باشد نکند که یک وقت گریه و اظهار ناراحتی کنی چرا که با این عمل تو دشمن شاد میشود و من هم راضی نیستم مادر جان هر وقت خواستی گریه کنی بیاد مصیبت های حضرت زینب علیه‌السلام در عصر عاشورا را باشد و آنوقت خدا را شکر و صبر کن که خداوند در قرآن به صابران وعده نیکو داده است.
شهید رحیم استجلو بیست و یکم خرداد ۱۳۴۵، در روستای کلکش از توابع شهرستان طارم به دنیا آمد. پدرش جعغر و مادرش مدینه نام داشت. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دوازدهم فروردین ۱۳۶۳، در بیمارستان طالقانی کردستان هنگام درگیری با گروه های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شکم، شهید شد. مدفن او در مزار پایین شهرستان زنجان واقع است.
سخن شهید
مادرجان وقتى که من شهید شدم به من گریه نکنید اگر به من گریه کنید در دنیاى دوم خود ناراحت شده و نمى‌توانم به راحتى جواب بگویم مادرجان وقتى شهید شدم؛ فقط اگر خواستید قرآن بخوانید تا روحم خوشحال شود. مادرجان در ضمن هیئت حضرت رقیه را هر چند بار به منزل دعوت نمایید.
شهید حسین علی محمدی سوم بهمن ۱۳۴۴، در روستای ولی آباد از توابع شهرستان طارم علیا به دنیا آمد. پدرشی زلفعلی و مادرش سارا نام داشت. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سی ام آذر ۱۳۶۴، با سمت فرمانده گردان در بانه هنگام درگیری با گروه های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکرش در مزار پایین شهرستان زنجان به خاک سپرده شد.
سخن شهید
مادرم! از تو مى خواهم در درجه اول خوشحال باشى که توانستى پسرت را به صاحب اصلى اش خوب برگردانى و به او اهداء کنى و براى همه زحمات بى دریغت در بزرگ کردن من و آنچه خون دل خوردى، مرا بخشیده و حلالم کنى که شما نه تنها بر بنده حق مادرى، بلکه حق استادى و معلم زندگى هم دادى.
