گرسنگی مصلحتی شهید میکائیل کریمی
به گزارش نوید شاهد از زنجان، شهید میکائیل کریمی دوم تیر ۱۳۴۲، در شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش خیبر، فروشنده دوره گرد بود و مادرش طوبا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هفدهم اسفند ۱۳۶۲، با سمت فرمانده گردان ١۴ امام حسین در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به پا و صورت، شهید شد. پیکرش را در مزار پایین زادگاهش به خاک سپردند. برادرش فضایل نیز به شهادت رسید.
آسیه کریمی، خواهر شهید شهید میکائیل کریمی چنین می‌گوید:
سر سفرۀ ناهار نشسته بودیم. میکائیل طبق معمول غذایش را نخورد. کمی با قاشق غذا را زیرورو کرد و بعد آن را برداشت و رفت آشپزخانه.
مثل همیشه بعد از اینکه سفره جمع شد و هر کس رفت سراغ کار
خودش، میکائیل به آشپزخانه رفت.
چند روزی حواسم به او بود. می خواستم سر از کارش دربیاورم. رفت سراغ غذایش. آن را داخل نایلونی ریخت و از خانه بیرون رفت.
من هم بدون اینکه توجه کسی را جلب کنم، چادرم را سرکردم و دنبال میکائیل راه افتادم. پشت سرش حرکت م یکردم طوری که مرا نبیند. کوچ‌هها را یکی‌یکی گذشتیم تا به محلی رسیدیم که سگی با توله هایش در آنجا بودند.
نایلون را باز کرد و غذا را ریخت روی زمین. سگ ها همه دور غذا جمع شدند و شروع کردند به خوردن. یک باره رفتم جلو و خودم را نشان دادم: پس هرروز که غذاتو نمیخوری به این خاطره؟ این چه کاریه که میکنی؟
دستش را گرفتم و به سمت خانه رفتیم. در راه به من گفت: به خدا وقتی یاد اون سگ و بچه هاش می افتم که گرسنه موندن غذا از گلوم پایین نمی ره.
منبع: اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان
