خاطره ای از شهید فتح اله مصری/ روزهای با اخلاص
به گزارش نوید شاهد از زنجان، فتحاله مصری بیستم مرداد 1342 ، در روستای مصرآباد از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش محمود، کشاورز بود و مادرش ماهپاره نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. کارگر بود. سال 1356ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد.
از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. شانزدهم اردیبهشت 1361 ، در آبادان بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در روستاي گرماب تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.
**مادر شهید فتحاله مصری از فرزند خود چنین روایت میکند؛
وقتی تصمیم گرفته بود که به جبهه برود ما میخواستیم مانع رفتن او به جبهه بشویم اما هر وقت ما اصراری میکردیم که به جبهه نرود او بیشتر پافشاری میکرد و بالاخره ما را راضی کرد که به جبهه برود.
همان سالی که میخواست برود، ماه رمضان بود به صحرا میرفت و تا عصر کار میکرد وقتی به خانه میآمد من ناراحت میشدم و به ایشان میگفتم که یا روزهات را بخور یا تا این موقع روز کار نکن.
میگفت مادر جان من توان این را دارم که روزه بگیرم و تا عصر کار کنم وقتی به خانه میآمد از جبهه و رفتن دوستانش به جبهه صحبت میکرد و قصدش از این همه صحبت این بود که من با رفتن او موافقت کامل را کنم میگفت من باید به جبهه بروم چون امام فرموده است.
گفت من میروم اگر قسمت من این باشد که زنده بمانم برمیگردم و اگر قسمت من شهادت باشد شهید میشوم موقع رفتن و خداحافظی به من گفت مادرم روی مرا ببوس به دلم افتاده که اگر بروم دیگر برنمیگردم وقتی این حرف را گفت من ناراحت شدم خندید و گفت مادر جان شوخی کردم نمیخواهی روی پسرت را ببوسی.
وقتی میخواست به جبهه برود ساختمان میساخت و نیمه کاره ساختمان را رها کرد و گفت من به جبهه میروم قربهالله و به جبهه رفت و در 16 اردیبهشت ماه سال 1361 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
منبع: اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان