وصیتنامه شهید ولی‌محمد رفیعی
به گزارش نوید شاهد از زنجان، ولی‌محمد رفیعی نوزدهم اسفند ۱۳۳۰، در روستای سجاس از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش اسماعیل (فوت ۱۳۶۱) کشاورز بود و مادرش مریم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و چهار دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و نهم بهمن ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصيت‌نامه
(بسمه تعالى)
((و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون))آل‌عمران69
به نام الله یارى دهنده مستضعفان، كوبنده مستكبران، اينجانب ولى محمد رفيعى، فرزند اسماعيل، وصيت نامه اى دارم. چون همه رفتنى هستند، مثل يك كاروان در حركت مى باشد، دير يا زود به مقصد خواهند رسيد.
اكنون اينجانب براى خودم وظيفه شرعى دانستم، وصيت خود را با دست خودم كه تنها در يك خانه محقر نشسته ام، با افكارى آزاد بر روى كاغذ بياورم تا از روى آن عمل شود. مدت 12 سال است ازدواج كرده ام.
در طى اين مدت هميشه با كمبودهاى زندگى روبرو بودم و با مشكلات فراوان زندگى روزمره {خود را} تا به حال گذراندم. در زندگى چندين بار شكست خوردم و به هدفى كه داشتم نرسيده ام، با كسانى برخورد كردم كه همگى مثل من در زندگى نادان بودند.
ولى اكنون پشيمان هستم و از خداوند طلب آمرزش مى كنم كه شايد نقطه اى برايم باشد.
از همسايگان و فاميلان طلب رحمت براى خويش دارم و از پدرم و مادرم و خواهرانم و برادرانم و دوستانم مى خواهم در نبود من ناراحت نباشند و هيچ وقت گريه نكنند و اگر آنها ناراحت باشند، من در قبر ناراحت هستم.
خداوند به شما صبر عنايت فرمايد. ديگر عرضى ندارم.
منبع: اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان
والسلام
