اگر گوش به فرمان امام باشیم؛ تمام حركتهاى دشمن در گلو خفه خواهد شد

وصيتنامه

(قل ان كان اباؤكم و ابناؤكم و اخوانكم و ازواجكم و عشيرتكم و اموال اقترقتموها و تجارة تخشون كسادها و مساكن ترضونها احب اليكم من الله و رسوله و جهاد فى سبيله فتربصوا حتى يأتى الله بامره والله لا يهدى القوم الفاسقين)) توبه 24

ترجمه: اى رسول ما! بگو: امت را كه اى مردم! اگر شما پدران و پسران و برادران و زنان و خويشاوندان خود را و اموالى كه جمع آورده ايد و مال التجاره اى كه از كسادى آن بيمناكند و منازلى (عالى) كه با آن دل خوش داشته ايد بيش از خدا و رسول و جهاد در راه او دوست مى داريد، منتظر باشيد تا امر نافذ (و قضاى حتمى) خدا جارى گردد. او اسلام را بر كفر غالب گرداند و شما دنيا طلبان بدكار از فعل خود پشيمان و زيانكار شويد و خدا فساق و بدكاران را (به راه بهشت و سعادت) هدايت نخواهد كرد. (سوره توبه آيه 24)

با سلام و صلوات بر پيامبران عظيم الشان اسلام مخصوصا خاتم انبياء محمد مصطفى (ص) كه مردم را از لجن زارها و بدبختيها نجات دادند و به سعادت و خوشبختى {رهنمون ساختند} و با صلوات و سلام بر منجى عالم بشريت و آن عدالت گستر جهان، مهدى موعود، حجت ابن الحسن (عج) كه انشاءالله با فرجش در تمام جهان عدالت برقرار خواهد شد و مردم مسلمان و مستضعفين جهان از دست ستمكاران نجات خواهند يافت.

با صلوات و سلام به نايب واقعى و به حق آن بزرگوار حضرت امام خمينى روحى و ارواح العالمين له الفداء كه ما را از فساد به عبادت و راز و نياز با خدا و به فكر آخرت انداختند و با درود و سلام به قائم مقام رهبرى آيت الله منتظرى، اميد اسلام و به شهيدان بزرگ اسلام كه با خون جان خويش درخت پربار اسلام را آبيارى كردند و به ما درس ايثار و از خود گذشتگى دادند و با درود و سلام به پيروان واقعى امام حسين (ع)، رزمندگان عزيز كه انشاءالله با پيروزى نهايى راه بسته شده كربلا را باز خواهند كرد.

اما مى خواهم با امت عزيز چند كلمه اى صحبت كنم. اولا: اين را بايد بدانيم كه شرايط مسلمان بودن چيست و مسلمان بايد چطور باشد و ما كه خود را مسلمان و شيعه مى دانيم و پيرو على (ع) هستيم، بايد چطور باشيم و چه كنيم؟ لازمه مسلمان بودن اين است كه بايد {در برابر} همه مشكلات صبر كنيم و با جان و دل قبول كنيم و همه سختى و گرسنگى ها و نارسايى ها را بايد تحمل كنيم، چون كه ادعاى مسلمانى مى كنيم و {بايد بدانيم كه} مسلمانان صدر اسلام روزهاى گرسنگى را {تحمل مى كردند} و با همان حال مى جنگيدند و ناراحت هم نمى شدند، چون كه مى دانستند و باور و يقين كرده بودند كه عوض اينها در آخرت، خدا اجر عظيمى به آنها خواهد داد و ديگر برايشان مسئله سختى نبود.

مسئله دوم اين است كه: ملت عزيز بايد خيلى توجه داشته باشند كه قرآن كريم به آن اشاره كرده و پيامبر و امامان هم براى آن مساله اهميت زيادى قائل شده اند و آن اطاعت از امام و رهبر عزيز است.

برادران و خواهران! اگر ما به فرمايشات اين امام عزيز گوش كنيم و جامه عمل بپوشانيم، حتما پيروزيم و در همه كارها موفق هستيم و هيچ ضربه اى هم نخواهيم خورد و تمام حركتهاى دشمن در گلو خفه خواهد شد.

مسئله سوم: به برادران و خواهران حزب اللهى است كه: برادران و خواهران عزيز! بايد در راه اسلام از همه چيز مايه بگذارد و بايد همه كارهايمان براى اسلام و رضاى خدا باشد. ديگر نبايد براى خود كار كرد و ديگر به فكر مال دنيوى و خانه و لباس و زندگى نبايد بود و فقط به فكر اسلام بايد بود. برادران! همه چيز ما از اسلام {است} و به فرموده امام بايد همه چيز خود را در راه او و در پيشرفت آن فدا كرد.

مسئله چهارم: جبهه هاست كه بايد به فرموده امام كه ما پيرو راه او هستيم، پر كرده و هر كس ادعاى مسلمانى و حزب اللهى بودن را دارد، بايد به جبهه برود و الان در جبهه شركت كردن يك وظيفه الهى و دينى ماست و بر ما واجب است و بايد عمل كنيم، اگر مسلمانيم.

اما سخنى چند با خانواده عزيزم:

پدرجان كه مرا به اين سن و سال {رسانده ايد} و زحمتها كشيده ايد تا اينكه بتوانيم براى اسلام خدمتى كنم و هميشه براى من يك پدر و استاد و راهنما بوده ايد و از كارهاى ناپسند مرا به كارهاى پسنديده دعوت كرده ايد! و اميدوارم كه مرا ببخشى كه نتوانستم آنطور كه بايد براى شما وظيفه فرزندى انجام دهم و از شما مى خواهم كه اگر من شهيد شدم، اصلا ناراحت و غمگين نشوى، چون شهادت يك نعمت است و آرزوى قلبى من بود كه به آن رسيده ام.

اما مادر جان كه شبها و روزها براى بزرگ كردن من رنجها و مشقتها كشيده اى! از شما خيلى راضى و سپاسگزارم البته، تشكر من به دردى نمى خورد، انشاءالله عوض اين زحمتها از خداوند اجر آخرت براى شما مى طلبم و اميدوارم در شهادت من زياد ناراحت نباشى و شكر كنى كه در راه اسلام و امام عزيز فدا شده ام كه يك افتخار بزرگى است.

اما برادران و خواهرانم! اميدوارم هميشه پيرو امام و اسلام باشيد و هميشه به رهنمودهاى رهبر عزيزمان عمل كنيد كه اگر عمل كنيد يقينا موفق هستيد و از برادرانم مى خواهم راه مرا كه همان راه اسلام عزيز است، ادامه دهند و اسلحه مرا بردارند و سرباز و يار اسلام و امام باشند.

از خواهران مهربانم مى خواهم ناراحت نباشند و زينب وار در شهادتم صبر كنند كه خداوند صابران را دوست مى دارد.

از پدر و مادرم و برادران و خواهرانم مى خواهم كه مرا حلال كنند و هر چه ديده اند به بزرگى خود مرا ببخشند و از دوستان و آشنايان و همشهريان و فاميلها خواهش مى كنم كه هر حقى بر گردن من هست، ببخشند و حلالم كنند.

دعاى هميشگى كه دعاى {قلبى} همه شهدا هست، از ياد نبريد. خدايا! خدايا! تا انقلاب مهدى، حتى كنار مهدى، خمينى را نگهدار. منتظرى نستوه محافظت بفرما.

وصيت نامه سيد ابراهيم صفوى، فرزند حاج سيد على اكبر (سلطانيه زنجان).

والسلام عليكم و رحمة‌الله و بركاته