چثه کوچکش مانع رفتنش نشد

شهيد شمع تاريخ است (سنگ نوشته مزار شهيد معصوم خدابنده لو)

« برترين شهدا کساني هستند که در صف اول به مبارزه با دشمنان خدا می‌پردازند و دست از کارزار برنمی‌دارند تا اين که دشمنان خدا را بکشند و خود نيز به شهادت برسند. پيامبر اکرم (ص)»

شهيد بزرگوار معصوم خدابنده لو در يك خانواده مذهبي، مومن و زحمت كش در روستاي شهيد پرور قوطي آباد(روستاي قوطي آباد به علت تقديم شهدا به شهيدآباد معروف است.) بخش بزينه رود چشم به جهان گشود. در سال تحصيلي 53-1352 دوره ابتدايي را در زادگاهش و سال 1359 در مدرسه شبانه روزي زرين آباد آغاز نمود.

شهيد خدابنده لو به خاطر علاقه وافر به شغل معلمي در دانشسراي شبانه روزي شهيد مدني قيدار قبول و از اول مهر ماه 1362 مشغول به تحصيل شد و به زلال دانش زمزمه‌اي ديگر بخشيد. معصوم. معصوم بود و دانش آموز معلم بسيار فعال، مومن ، مذهبي(محرمعلي بيگدلي؛ از هم دوره‌هاي شهيد در دانشسراي شهيد مدني قيدار) و متواضع و همين خضوعش موجب علاقه خاص دوستان به او شده بود( عباس بيگدلي؛ از هم دوره‌هاي شهيد در دانشسراي شهيد مدنی قيدار).

فرزند حليمه زن مومنه‌اي كه به فرزندش شير حلال و پاك داده و عاشق سالار شهيدان كرده بود عاشق جبهه بود و وقتي ترنم بيداري از لبان پير مراد جماران تراويدن گرفت همچون هزاران انسان پاك سرشت تن و جان در آبشار زلال ايمان و آگاهي شست و گام در وادي مبارزه با سفيران ظلمت نهاد و با شور و شوق وصف نشدني از طرف بسيج قيدار رهسپار جبهه‌هاي حق عليه باطل گرديد.

در آموزش نظامي به خاطر جثه كوچكش مانعش مي‌شوند ولي او كه سرمست شميم دل انگيز جبهه‌هاست نمي توانند مانعش شوند و به هر دليلي وارد دوره نظامي مي‌شود و پس از پايان آموزش در تهران رهسپار جبهه مي‌گردد.

او كه امدادگر و تك تيرانداز بود سرآن جام در بانه بر اثر كمين ضدانقلاب با اصابت تير دشمن دريچه‌اي از آسمان به رويش گشوده مي‌شود و دفتر سپيد عمر او در 31/2/1363 به امضاي خون آراسته مي‌گردد.

آري اسطوره شهادت چگونه حيات را به بازي گرفته است! مرگ به اسارتش درآمده است! سرمست عشق است عشق خدايي. وه! ببين با پرتاب آيه آيه وجودش در بستر جاري زمان چگونه حيات را تفسير مي‌كند. تا اينكه پيكر مطهر رهرو حسين(ع) كه اگر زنده مي‌ماند در آينده شغل انبيا را ادامه مي‌داد با نثار خون خود پس از انتقال به شهيدآباد چون امانتي عتيق در دل خاك جاي داده شد.