راه كارهاي ترويج فرهنگ ايثار و شهادت در جامعه

چكيده با اوج گيري مبارزات مردم مسلمان ايران در دهه ي پنجاه جهت آزادي، استقلال و دفاع از دين (به ويژه جريان پيروزي انقلاب اسلامي) و در دوران هشت ساله ي دفاع مقدس مردان و زنان بسياري در صحنه هاي مبارزه و پيكار به شهادت رسيدند. اخلاق، شيوه ي مبارزه، نحوه ي شهادت، خصوصيات فردي و شخصيتي ايشان و آثار به جاي مانده اعم از مادي و غيرمادي (معنوي)، مجموعه اي ارزش مند را تشكيل مي دهد كه تحت عنوان «فرهنگ ايثار و شهادت» معرفي شده است. هدف از ترويج فرهنگ ايثار و شهادت، ضمن فروزان نگهداشتن اين چراغ رهايي بخش، براي هر زماني است كه دشمن خيره سر، آهنگ نابودي دين و ايمان و تعرض به ميهن و ناموس نمايد؛ اما لازمه ي داشتن چنين رويه اي، گسترش سيره و روش زندگي نجات بخش شهيدان و ايثارگران در جامعه است و جنبه ي برجسته ي آن انجام دادن كارها براي خدا و رهايي از وابستگي و دل بستگي به «ثروت و جاه و مقام و نيز دلبستگي ها و وابستگي هاي مادي است.» اما سؤال اساسي اينجاست كه چرا ترويج فرهنگ ايثار و شهادت با برخي موانع روبه رو شده است؟ چرا برخي مسؤولين و صاحبان جاه و مقام كه موقعيت و مقام خويش را مديون شهدا هستند، در بسياري از اوقات دِين خويش را فراموش كرده و شيوه اي سواي شيوه و راه و رسم شهيدان را گزيده اند و به دنياگرايي و تجملات روي آورده اند؟ و به تبع آن چرا در جامعه و در ميان توده مردم نيز سنت شهيدان كم رنگ شده و نگراني، دوست داران و ارادت مندان شهدا را در اين تفكر فرو برده كه با «غربت شهيدان» چه كنيم؟ در نتيجه، هدف و سؤال اصلي اين است كه « شيوه ي ترويج فرهنگ شهادت كدام است و چگونه مي توان موانع آن را كاهش داد؟»