خاطره‌ای از شهید عباس منتخبی/ مخالفان کوچک
شهید عباس منتخبی یکم خرداد 1344 ، در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش فضایل، خواربار فروش بود و مادرش فاطمه نام داشت. دانشجوی دوره کارشناسی در رشته برق بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سی ام دی 1365 ، با سمت غواص در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مد تها در منطقه بر جا ماند و دهم خرداد 1380 ، پس از تفحص در مزار بالای شهرستان زنجان به خاک سپرده شد.
سهیلا منتخبی، خواهر شهید عباس منتخبی از برادر خود چنین می‌گوید؛
اوضاع شهر به هم ریخته بود. درگیری ها و راهپیمایی های پی درپی مردم و انقلابیون به اوج خودش رسیده بود. عباس آماده شد تا به تظاهرات برود. من هم دوست داشتم با او بروم. اما مادر به خاطر سن و سال کمی که داشتم اجازه نمیداد.
اصرار و گریه های من از یک طرف و قول عباس برای مواظبت از من باعث شد که مادر راضی شود. هنوز صورتم خیس گریه بود که با خوشحالی دست در دست عباس به سمت تظاهرات رفتیم. خیابان شلوغ بود.
سربازهای گارد سعی می کردند مردم را پرا کنده کنند. مردم شعار میدادند.
لحظه ای بعد صدای تیراندازی آمد. ولوله شده بود. گاردی ها دیگر نمی توانستند اوضاع را کنترل کنند. بین فشار جمعیت دستم از دست عباس رها شد. کم مانده بود زیر دست وپا له شوم. گم شده بودم. کوچه پس‌کوچه ها را گذراندم.
اما فایده نداشت. نگران شدم. مثل غریبه ای که برای اولین بار وارد شهری می‌شود به هرکسی که می رسیدم پر سوجو میکردم. تا اینکه بالأخره خانه را پیدا کردم. نای ایستادن نداشتم. مادر سؤا ل پیچم کرده بود. سراغ عباس را گرفت.
بدون هیچ حرفی خودم را در آغوشش انداختم و گریه کردم. باز مادر سراغ عباس را گرفت. گفتم من گم شده بودم و به زور خانه را پیدا کردم.
مادر نوازشم کرد اما بی تاب بود. در حیاط راه می رفت و با خودش حرف می زد. هر دو نگران عباس بودیم. می ترسیدم وقتی عباس به خانه برسد از دست من عصبانی باشد.
ساعتی بعد عباس آمد. وارد حیاط که شد با دیدن من لبخند زد و بغلم کرد. از قیافه اش معلوم بود که خیلی نگرانم شده. گفت خوشحالم که سالمی.
منبع: اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان
