پیامی ندارم جز پیام شهادت

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «قنبر احمدی طیفکانی» يكم فروردين 1348، در روستای طيفكان تابعه شهرستان بندرعباس ديده به جهان گشود. پدرش اسفنديار، آشپز بود و مادرش آمنه نام داشت. تا چهارم ابتدايی درس خواند. كارگری می‌كرد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. ششم بهمن ماه 1364، در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله خمپاره به قايق در رود كارون غرق شد و به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.

نامه دست‌نوشته شهید قنبر احمدی طیفکانی:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم

به نام خداوند بخشنده مهربان

در آن روز(آخرالزمان) بهترین جا «بیت المقدس» است و البته زمانی بر مردم بیاید که هر کس آرزو کند که از ساکنان آن‌جا باشد. «امام علی(ع)»

اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود. «امام خمینی(ره)»

ما از رهبر (امام خمینی) تعلیم می‌بینیم که اگر جان خود را فدای او کنیم سزاوار است. با سلام و درود فراوان به حضرت مهدی(عج) و نائب بر حقش امام خمینی و با درود به تمامی شهیدان کربلای حسین تا کربلای خمینی.

حال که این نامه را می‌نویسم پیامی ندارم جز پیام خون آن هم خونی که در راه خدا ریخته می‌شود، خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم، پس از عرض سلام و سلامتی شما از درگاه خداوند متعال خواهم و خواستارم و امیدوارم که حالتان خوب باشد.

پدر عزیزم من حالم خوب است و امیدوارم که حالتان خوب باشد. مادر عزیزم اگر من شهید شدم گریه مکن مادر. مادر خداحافظ، مادر بزرگ خداحفاظ. مادربزرگ امیدوارم که سلام من از راه دور را بشنوید، خدمت برادران و خواهران عزیزم سلام عرض می‌کنم امیدوارم که حالتان خوب باشد، مادربزرگ از راه دور سلام عرض می‌کنم.

سوی دیار عاشقان رو به خدا می‌رویم، بهر ولای عشق او به کربلا می‌رویم

وصیتی کرده‌ام عزیز همسنگرم، که من اگر شهید شدم بگو تو با مادرم

طلب نمای از خدا سلامت رهبرم، گریه مکن مادر من با رفقا می‌رویم

شهدا خون دادند و ما باید راهشان را ادامه دهیم

اگر باشد قرار که آخر بمیرم، نمی‌خواهم در بستر بمیرم

همین خواهم که در فصل جوانی میان جبهه و سنگر بمیرم.

انتهای متن/