خاطرات یاران آسمانی در آلبوم عکس
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "عزيزالله اميری" 1 مهرماه 1342 در سیاه چادر های ايل قشقايی طايفه شش بلوکی دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه عشایری شد و تا کلاس پنجم ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت.
دانش آموزِ شبان
او هم درس می خواند و هم چوپانی می کرد. روزانه 14کيلومتر مسافت را می پيمود. از بدو ورود عزیزاله به مدرسه آثار زکاوت و تيزهوشی همراه با شهامت و شجاعت و فداکاری در او هويدا بود. بسيار مؤدب و خوش اخلاق بود. همکلاسی هایش شيفته اخلاق و صفات پسنديده اش بودند از هوش و استعداد بالایی بهره مند بود.
دبیرستان عشایری
کلاس پنجم ابتدايی را با موفقيت به پايان رساند و پس از آزمون در دبيرستان عشايری شيراز پذیرفته شد. عزيزالله مدتی که در اين دبيرستان گذراند، عليرغم وجود انحرافات و فساد شاهنشاهی که در جامعه بخصوص در مدارس حاکم بود و افکار و اذهان بچه های معصوم را منحرف می کرد صراط مستقيم خداپرستی و دينداری را رها نکرد و پيوسته با ياد خدا و ايمان قوی در برابر کج روی ها و بی دينی ها ايستادگی کرد و آن همه زرق و برق های دنيا پسندانه بی‌دينی و بی‌بند و باری او را گمراه نساخت.
فعالیت های انقلابی/حضور در جهاد و بسیج عشایری
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، عزيزالله نیز در تظاهرات و راهپيمائی ها شرکت می کرد و ديگران را به فعاليت عليه رژيم و شرکت در تظاهرات تشويق می کرد تا اينکه انقلاب اسلامی به پيروزی رسيد. پس از پيروزی انقلاب اسلامی کماکان در همان دبيرستان ادامه تحصيل داد و در کنار تحصيل به فعاليت های اسلامی پرداخت و در جلسات گوناگون و سخنرانی های شخصيت ها و روحانيت مبارز و جهاد و بسیج عشایری حضور فعال داشت. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم با موفقیت پشت سر گذاشت.
عزيزالله 20 فروردين سال 1362 آماده اعزام به خدمت سربازی شد. دوران آموزشی را در جهرم گذراند. پس از آن به دامغان و سپس به کردستان اعزام شد. چند ماه بود که در کردستان برعليه منافقان می جنگید و چند بار به مرخصی آمد.
20 کیلومتر تا سنگر/خاطرات یاران آسمانی در آلبوم عکس
آخرين باری که به مرخصی آمد با همه دوستان خداحافظی کرد و حلاليت طلبيد. گويی به دلش الهام شده بود که ديگر برنمی گردد. عزیزالله عکس همه دوستان و همکلاسی هایش که شهید شده بودند را در آلبوم گرد آورده بود؛ او آرزوی پيوستن به آنها را داشت و مدام این را زمزمه می کرد که راهی جبهه غرب شد. در نامه‌ای به پدرش که چند روز بعد از شهادتش رسيده بود سلامت به مقصد رسيدن خود را شرح داد و اشاره کرد که حدود20 کيلومتر تنها راهپيمايی کرده تا به سنگر خود رسيده است. وی سرانجام 19 آذر ماه 1363 به شهادت رسید.
انتهای متن/
