ّشهیدی که روح و روانش در کربلا و عاشورا گره خورده بود

وصيت‌نامه

بهترين عبادت براى مسلمان وصيت است. مطابق حديث شريف: ((كسى كه بدون وصيت بميرد، مثل مردگان زمان جاهليت است)) بالخصوص در اين {مقطع} از زمان آتش جنگ شعله ور است، لذا اينجانب ذبيح الله حسنى، فرزند محمد على، اهل ميرجان، قريب هجده سال به پروردگار عالم كه خالق تمام مخلوقات است، اقرار مى نمايم و به نبوت يكصد و بيست و چهار هزار پيغمبر و ولايت على (ع) با يازده نفر از اولاد پاك ايشان و شرايع دينى اسلام از كعبه تا قرآن و سايرين.

بعدا وصيت به پدر و مادر و عموها و عموزادگان و داييهايم و سايرين: آنچه محترم شمارنده آن اطاعت خداوند است، هيچ موجودى نيست. زندگيش از خداوند است. هيچ درى بر روى مخلوقات باز نيست، مگر در خدا باز است. دوستان خدا هميشه محترم اند. دنيا و زندگى چند روزه شما را نفريبد چون دنيا فريبنده است و جان را از دين و جهاد در راه خدا، زندگى هميشگى براى انسان فراهم سازد و هم تكرار مى نمايم، جان شما، جان دستورات رهبر بزرگوار، هر زمان ايشان حكم دفاع صادر نمايد، با جان و دل قبول نماييد. مردن يك دفعه است، ولى كشته شدن در راه دين ارزش دارد.

به پدر و مادرم وصيت مى نمايم، اگر من شهيد شدم، گريه بر جوان مرده بى اختيار است ولى بر على اكبر حسين (ع) گريه نمايند، مرا ياد نكنند.

ما در مقابل جوانان كربلا كم ارزش هستيم و به پدرم وصيت مى نمايم از مادرم دلدارى نمايند و به عموهايم وصيت مى نمايم با پدرم هميشه يار مهربان باشيد.

اميدوارم ما در اين جنگ پيروز باشيم و راه كربلا را باز كنيم و جوانان را به كربلا برسانيم و اگر شهيد شدم، روحم با ارواح پاك شهداى كربلا باشد.

بر رزمندگان اسلام در مسجد دعا كنيد و به امام دعا كنيد. انشاءالله.

ذبيح الله حسنى 27/3/61

منبع: بنیاد شهید وامور ایثارگران استان زنجان