شهید محمدتقی عباسیون در وصیتنامه خود می‌گوید: من مى روم، مى روم تا ((هل من ناصر ينصرنى)) حسين را لبيك گويم. مى روم تا اسلام بماند و مى روم تا قرآن بماند.



به گزارش نوید شاهد از زنجان، شهید محمدتقی عباسیون در 6 تیر ماه سال 1347 متولد و در تاریخ 23 خرداد ماه سال 1366 به شهادت رسید.

وصيت‌نامه :بسم الله الرحمن الرحيم

((وقاتلوهم حتى لا تكون فتنة))بقره 193

جنگ، جنگ تا رفع فتنه از جهان

شعارى آميخته با جان اسلام و شعارى گوياى حقيقت زندگى شرافتمندانه، شعارى تعيين كننده و جهت دهنده براى كسانيكه مى خواهند تا ظلمى و ظالمى در جهان نباشد. و شعار تشيع و چه مى گويم، فلسفه وجودى تشيع. اما اين شعار چه مى طلبد؟ عزمى جزم، اراده اى راسخ، برنامه اى متناسب با شعار. فرصت تنگ است و به قول على (ع) چون ابر در حال گذر{و} شياطين در كمينند.

دشمنان قسم خورده اسلام، جمعشان در تفكر از هم گسستن پيوند آزادگان {هستند} و چه بايد كرد؟ آيابايد چون حسين رفت و در حقيقت ماند و يا چون زينب ايستاده و محكم و استوار پيام رسان حسين بود؟ و يا در كنج خانه خزيد؟ و يا سجاده پهن كرد و به نماز ايستاد؟ و چه نمازى!

ياران حسين! حسينيان آماده اند، آماده رفتن و نه رفتن كه ماندن و تو اى شيعه، اى پيرو، اى خونين كفن، خونين كفن، اى مظلوم، اى پيرو على (عليه السلام)، اى رهرو حسين از چه {رو} نشسته اى؟ از چه {رو} خموشى؟ از چه{رو} دنيا{را} گزيده‌اى؟ اگر به خود نيايى و اگر تكانى نخورى، دير يا زود در اين مرداب خواهى ماند و گنديده خواهى شد.

پس سلاحت را برگير {و} كوله بارت را بربند و چارقت را بپوش و به قول امام در دستى قرآن و در دستى سلاح و اين است راه فلاح.

ما زنده به آنيم كه آرام نگيريم موجيم كه آسودگى ما عدم ماست

در اين راستا من مى روم، مى روم تا ((هل من ناصر ينصرنى)) حسين را لبيك گويم. مى روم تا اسلام بماند و مى روم تا قرآن بماند. مى روم {تا} تداوم‌گر خون پاك شهيدان باشم. اى زمين شاهد باش! اى فرشتگان شاهد باشيد و اى امام شاهد باش كه من به قصد جهاد از خانه خارج شدم و به قصد جهاد، يارم را ترك كردم نه از روى هوى نه به طمع دنيا و نه براى مقام كه براى خدا، براى جهاد و شهادت.

بدانيد كه من آگاهانه رفتم و آگاهانه مردم. سپاس خداى را كه مرگ مرا مرگ محمد و آل محمد قرار داد.

تو اى خواهر! زارى مكن كه من رستگارم. چرا كه به راه حسين گام نهادم. مگر سعادتمند شدن هم گريه دارد كه {نه} ناله دارد و {نه} بى تابى. نه هرگز.

سلام مرا به همه قوم و خويشان و دوستان و آشنايان برسانيد و از قول من از همه آنها حلاليت بطلبيد، مخصوصا از خواهر بزرگم.وعده ما در بهشت

عباسيون 24/5/66

منبع: بنیاد شهید وامور ایثارگران استان زنجان
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده